Door Marco Scharrenberg op zondag, 29 december 2024
Categorie: Werk

Er moet en gaat iets veranderen

De laatste tijd voel ik mij bij mijn huidige werkgever niet meer op mijn plaats. Veel regeltjes veranderen en dat is meestal niet in het voordeel van de chauffeurs. Zelfs de misdragingen van sommige kinderen lijkt nu wel geoorloofd. Ik hint hierop dat ik door 1 kind 2x ben getrapt op de A12. Na 3 dagen schorsing lijkt mijn werkgever het hierbij te laten. En het is niet alleen de positie van chauffeur en deelnemer. Ook de werkgever begint nu langzamerhand steeds meer op een fabriek te lijken die alleen maar winst moet maken. En wie merken dat het meest én direct? Juist, de chauffeurs. Zoals wel vaker zal ik wel weer een zeurpiet zijn omdat ik het vaak als eerste merk. Maar het gaat zo de verkeerde kant op. Het lijkt mij ook logisch dat wanneer een bedrijf moeilijk aan personeel kan komen dit bedrijf dan de werksfeer zou gaan verbeteren. Hier gebeurt het omgekeerde. Alles wordt zo ingedeeld dat de chauffeur de risico's gaat dragen en dat iedere minuut dat de chauffeur even niets doet gelijk wordt afgetrokken. En dan bedoel ik ook echt een minuut. Het gaat mij hier niet direct om de minuten die dan niet uitbetaald worden wat op zich ook al belachelijk is, maar meer om het respect voor de chauffeurs wat bij het bedrijf lijkt te ontbreken.

Door deze verstoorde werksfeer ben ik nu actief op zoek naar een andere baan. Met mijn nu 54 jaar valt dat nog niet mee. De kant waar ik op nijg te gaan is toch weer achter het stuur. Het zal buschauffeur of vrachtwagenchauffeur gaan worden. De eerste keus die ik al jaren heb zal denk ik wel nooit gaan gebeuren. Jaren geleden heb ik een documentaire gezien waar een chauffeur het vervoer verzorgde van organen die getransplanteerd worden. Je haalt deze dan op samen de de chirurg in het ziekenhuis en breng deze naar het andere ziekenhuis waar een patiënt zijn leven op dat moment wordt gered. En het mooiste aan dit werk is dat jij als chauffeur hier aan hebt bijgedragen. Wat kan er nou mooier zijn met een baan als chauffeur.

Maar goed. Even terug naar de realiteit. Om van baan te veranderen naar bus- of vrachtwagenchauffeur zal ik wel het rijbewijs voor deze voertuigen moeten gaan halen. Dit kost tijd. Bij een enkele werkgever kan je gelijk aan het werk in een andere functie maar bij de busmaatschappijen kan dat niet. En die staan bij mij nu net boven aan het lijstje. Ja, wel onder orgaantransport natuurlijk. Bij buschauffeur zal ik ook vroeg in de ochtend en laat in de avond zelfstandig naar en van het werk moeten reizen. Trouwens, bij vrachtwagenchauffeur ook. Nu heb ik een Nissan Micra die ik daar niet helemaal mee vertrouw. Hij doet t wel, maar als ik heb echt iedere werkdag nodig heb dan zakt dat vertrouwen behoorlijk. En ik wil niet weer die persoon zijn die altijd te laat komt. De laatste jaren gaat het juist geweldig met vroeg opstaan 

Om op tijd te blijven komen bij een bedrijf waar ik naar toe zal moeten rijden heb ik een ander voertuig nodig. Deze hoeft niet nieuw te zijn maar wel betrouwbaar. Daarom heb ik mijn zinnen gezet op een Mercedes C-serie of een CLK-serie. Natuurlijk niet nieuw maar tot een bouwjaar 1999 of 2000. De verzekering is dan ook betaalbaar en is alles goed te betalen. Met zo'n auto die een km stand heeft van tussen de 225000 en 250000 kan ik nog jaren plezier hebben. Ik moet dan wel tegen een exemplaar oplopen die technisch in orde is en zo goed als geen roest heeft. Wat ik nu op bijvoorbeeld Marktplaats voorbij zie komen is dat 1 op de 50 aan mijn criteria voldoet. Zal dus goed moeten zoeken. Maar als ik die eenmaal heb, dan staat voor mij de weg open naar een volgende baan. 

Het lijkt er bij mij nu ook op dat het een psychische schakel is dat met die auto. Maar als dat zo is, dan is het maar zo. Ik vertel mijn kleine meid altijd dat plezier op het werk het aller belangrijkste is. Wat ik nu aan het doen ben gaat tegen dat advies in. Ik zal dus moeten handelen naar mijn eigen adviezen die ik mijn dochter geef, en de volgende stap moeten gaan zetten.

Nog deze maand of anders uiterlijk in januari zal de auto er moeten zijn. Ook in januari zal ik toch echt de eerste gesprekken moeten hebben met mijn volgende werkgever. Deze gesprekken zullen dan gaan over het hele traject van opleiding en het dienstverband dat er daarna aangegaan kan worden.

Leuk? Ja en nee. Ik heb altijd met erg veel plezier mijn huidige werk gedaan. Erg jammer dat dit wordt verpest door managers die denken het wiel te hebben uitgevonden en de hele handel naar hun hand zetten zonder te kijken wat er nu eigenlijk goed ging in een bedrijf. 
Zonder chauffeurs, ook geen winstaandeel, bonus of wat dan ook dat de heren aan het eind van het jaar ontvangen. In ieder geval, niet langer over mijn rug.




Reacties Achterlaten